کلیسای چورا یکی از درخشان‌ترین بناهای بازمانده از دوران بیزانس است که در ابتدا با نام «نجات‌دهنده در طبیعت (Chora)» ساخته شد. واژه "Chora" در یونانی به معنای «بیرون از دیوارهای شهر» است.
تاریخچه و وضعیت فعلی
ساخت کنونی بنا مربوط به قرن یازدهم تا چهاردهم میلادی است و بیشتر تزئینات داخلی آن، به‌ویژه موزائیک‌ها و نقاشی‌های دیواری، در قرن چهاردهم به‌دست تئودور متوشیتس، وزیر امپراتور آندرونیکوس دوم، تکمیل شد.
پس از فتح قسطنطنیه به‌دست عثمانی‌ها، در اوایل قرن شانزدهم، کلیسا به دستور حاضم علی پاشا به مسجد تبدیل شد. در سال ۱۹۴۵ میلادی، این مکان به موزه تغییر کاربری یافت و در سال ۲۰۲۰، چورا مجدداً به مسجد تبدیل شد و اکنون با نام «مسجد کاریه» شناخته می‌شود.
ویژگی‌های معماری و هنری
- سه بخش اصلی: نارتکس، ناوس و پاراچِلِسیون
- تعداد گنبدها: شش گنبد
- هنر بیزانسی: موزائیک‌ها و نقاشی‌های درخشان
- موضوعات: زندگی حضرت مریم و عیسی
- صحنه مشهور: آناس‌تاسیس (رستاخیز)
- مرمت: ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۹
موزائیک‌ها و نقاشی‌های دیواری
معماری داخلی چورا یکی از بهترین نمونه‌های هنر بیزانسی است. دیوارها و سقف‌ها با موزائیک‌ها و نقاشی‌های درخشان تزئین شده‌اند که زندگی حضرت مریم، حضرت عیسی، رستاخیز و قیامت را به تصویر می‌کشند.
از میان همه نقوش، صحنه "آناس‌تاسیس" (رستاخیز) در پاراچِلِسیون شهرت ویژه‌ای دارد، جایی که مسیح درهای جهنم را می‌گشاید و آدم و حوا را از مرگ می‌رهاند.
موقعیت مکانی
آدرس: استانبول، منطقه فاتح، محله ادیرنه‌کاپی
دسترسی: مترو M2 - ایستگاه Edirnekapı یا اتوبوس
ساعات بازدید: 9:00 - 18:00 (روزانه)
